Ο Νάσος Γρυπαίος καταπιάνεται με το χθεσινό παιχνίδι της ΑΕΚ στη Βόννη, εντούτοις υπενθυμίζει κάποια πράγματα που δεν θα πρέπει κανείς να ...
Ο Νάσος Γρυπαίος καταπιάνεται με το χθεσινό παιχνίδι της ΑΕΚ στη Βόννη, εντούτοις υπενθυμίζει κάποια πράγματα που δεν θα πρέπει κανείς να λησμονεί στον κιτρινόμαυρο μπασκετόκοσμο, ενώ έχει και υστερόγραφο.
Το χθεσινό παιχνίδι απέναντι στην Βόννη ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για τη Βασίλισσα, ώστε να κάνει βήμα πρόκρισης, θέτοντας εαυτόν στο παιχνίδι ακόμη και της πρώτης θέσης!
Ας είμαστε όμως ρεαλιστές, εξ' αρχής η αποστολή της ομάδας του Καντζούρη ήταν δύσκολη και έκρυβε παγίδες. Κάποιες από αυτές η Ένωση φρόντισε επιμελώς να αποφύγει στο πρώτο ημίχρονο, μπαίνοντας νωθρά στην επανάληψη, κάτι που της κόστισε στα πάντα.
Και η αλήθεια είναι όπως έχουμε πολλάκις αναλύσει πως όταν τα τρίποντα μπαίνουν, τα καρφώματα «βγαίνουν», οι συνεργασείες είναι «φωτιά», όλα είναι καλά. Όταν κάτι στραβώνει, ξεκινά η απόλυτη ισοπέδωση.
Κυριολεκτικά έχουμε διαβάσει τα πάντα από χθες. Πως οι ξένοι είναι για τα μπάζα, οι Έλληνες επιπέδου τρίτης κατηγορίας, ή πως ο Καντζούρης δεν κάνει ούτε για τον Κολοσσό Ρόδου.
Ας τα πιάσουμε όμως όλα με τη σειρά: Η ΑΕΚ είναι μια καινούρια ομάδα που έχει περάσει πολλά τα τελευταία χρόνια. Τα προβλήματα της ήταν οικονομικά, αλλά όπως όλοι γνωρίζουμε τα οικονομικά ζητήματα ενός συλλόγου είναι ικανά να συμπαρασύρουν τα πάντα. Και περισσότερο από όλα το αγωνιστικό, με μνημόνια σαν αυτά που μας έχουν επιβληθεί τις τελευταίες σεζόν όπου τα χρέη είχαν κυριολεκτικά «σφίξει» την θηλιά στο λαιμό της ομάδας . Εκεί όπου ένας Μάκης, έφερε κυριολεκτικά μόνος την άνοιξη, πληρώνοντας σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και πάνω από τις δυνάμεις του με σκοπό την έυρυθμη λειτουργία της ΑΕΚ αλλά και την επικύρωση των μεταγραφών.
Η Ένωση ξεκίνησε καλά τη σεζόν - δεν έγινε ομαδάρα όπως πίστεψαν κάποιοι, εντούτοις έβαλε βάσεις για κάτι καλό. Ήταν δεδομένο πως θα έρθουν και δύσκολες στιγμές στη σεζόν, όμως το βασικότερο όλων ήταν να «πιάσει» η επένδυση σε μια χρονιά που ήταν γνωστό πως θα είναι εξαρχής «στενή» οικονομικά, συνεπώς το να αλλάζουμε ρόστερ συνεχώς και παίκτες μανιωδώς μέσα σε μια σεζόν, μόνο ζημιά προκαλεί στο πορτοφόλι.
Αυτά για να ξέρουμε που βαδίζουμε και τι κάνουμε. Να ξέρουμε τι συμβαίνει στην μπασκετική ΑΕΚ, διότι πιθανώς η αύρα της ποδοσφαιρικής να έχει συμπαρασύρει τον κόσμο και να νομίζει πως μπορούν να συγκριθούν οι δύο οργανισμοί.
Θα αναφέρω χαρακτηριστικά μια δήλωση του διοικητικού ηγέτη της ΑΕΚ στο ποδοσφαιρικό τμήμα, κ. Δημήτρη Μελισσανίδη στα εγκαίνια του νέου μας γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια: «Είμαι υπερήφανος γιατί σήμερα αυτό το κλαμπ δεν χρωστάει πουθενά και έχει έσοδα 40 εκατομμύρια. Ένας νοικοκύρης μπορεί να το τρέξει, είναι σαν μια επιχείρηση. Δεν μπορεί μια διοίκηση με 38 εκατομμύρια να τρέξει την ΑΕΚ; Έτσι λειτουργεί όλη η Ευρώπη».
Καταλαβαίνει εύκολα λοιπόν κανείς, πως η ΑΕΚ στο ποδόσφαιρο είναι μαγαζί γωνία και έχει εγγυημένα έσοδα, τα οποία αν τα χειριστεί κανείς σωστά, θα έχουμε σπουδαία αποτελέσματα.
Τι από όλα αυτά ισχύει λοιπόν στο κακόμοιρο «μπασκετάκι»; Τίποτα είναι η απάντηση. Το θέμα σηκώνει μεγάλη κουβέντα και υπόσχομαι να κάνω μια πιο εμπεριστατωμένη έρευνα και τοποθέτηση γύρω από την κάκιστη οικονομική κατάσταση που ισχύει συνολικά στο ελληνικό μπάσκετ αλλά δεν είναι η ώρα.
Που θέλω λοιπόν να καταλήξω; Πρέπει να υπάρξει υπομονή. Δεν έχουμε την πολυτέλεια και το περίσσευμα σε χρήματα για να διώξουμε πάλι όλη την ομάδα και να φέρουμε μια καινούρια. Χρειάζεται χρόνος. Να δούμε ποιο κομμάτι του παζλ πιθανώς δεν «κολλάει» μαζί με τα υπόλοιπα και να το αντικαταστήσουμε. Λεπτές και «χειρουργικές» κινήσεις δεδομένου πως το μπάτζετ δεν είναι απεριόριστο.
ΥΓ: Για το αγωνιστικό θα αναφερθώ εκτενέστερα στις επόμενες ημέρες, πριν από το παιχνίδι με τον Κολοσσό στη Ρόδο, ένα ακόμη κρίσιμο παιχνίδι, αυτή τη φορά για τη Basket League. Έχουμε δρόμο ως τότε.
