Το ματς με τη Λαμία «έδειξε» το πως θα αξιοποιηθεί ο Τομ Φαν Βέερτ σε συγκεκριμένες καταστάσεις αλλά και πόσο πολύτιμη ήταν η χειμερινή δου...
Το ματς με τη Λαμία «έδειξε» το πως θα αξιοποιηθεί ο Τομ Φαν Βέερτ σε συγκεκριμένες καταστάσεις αλλά και πόσο πολύτιμη ήταν η χειμερινή δουλειά στην Ολλανδία για να αντιληφθεί ο ποδοσφαιριστής πλήρως τα θέλω του προπονητή
Ένα από τα χαρίσματα του Ματίας Αλμέιδα είναι η μεταδοτικότητα που έχει προς τους ποδοσφαιριστές του. Και το πόσο γρήγορα μπορεί και περνάει πράγματα. Αυτό, το είδαμε από την πρώτη στιγμή, αφού μέσα σε μόλις λίγους μήνες, μπόρεσε και εφάρμοσε τη δική του (απαιτητική) φιλοσοφία για το ποδόσφαιρο και έπεισε τους ποδοσφαιριστές του απόλυτα, ακολουθώντας εκείνοι τυφλά κάθε ιδέα του. Αν το δούμε πιο συγκεκριμένα και πάμε σε μονάδες, είναι πάρα πολλές πλέον οι περιπτώσεις που ο Ματίας Αλμέιδα έχει μπορέσει σε χρόνο ρεκόρ να ενσωματώσει στο γκρουπ, αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά, ποδοσφαιριστές παίρνοντας πάντοτε το 100% από τον καθ’ έναν τους και μάλιστα στο σωστό τάιμινγκ. Όλο αυτό βέβαια είναι θέμα δουλειάς και τίποτα δεν γίνεται τυχαία…
Το πιο επίκαιρο παράδειγμα σχετικά με αυτήν την ιδανική προσαρμογή που κάνει ο προπονητής, αφορά τον Τομ Φαν Βέερτ. Ο οποίος, μπήκε στο ματς με τη Λαμία, όπου η ΑΕΚ είχε μπλοκάρει, και μπόρεσε να δώσει τη λύση, σκοράροντας με έναν συγκεκριμένο τρόπο με δύο κεφαλιές κλάσης, αφού είχε κινηθεί νωρίτερα εξαιρετικά μέσα στην περιοχή, σχεδόν από το ίδιο σημείο, αξιοποιώντας παρόμοιες σέντρες προς το δεύτερο δοκάρι από Μάνταλο και Ρότα.
Είναι ξεκάθαρο, πως ο Ολλανδός επιθετικός, άρχισε να αντιλαμβάνεται περισσότερο τα θέλω του προπονητή στο διάστημα που μεσολάβησε και η προετοιμασία στην Ολλανδία, εκεί ήταν πολλές οι φορές, που ο Ματίας Αλμέιδα τον απομόνωνε και του έδειχνε με πολύ χαρακτηριστικές κινήσεις, το τι ζητάει από εκείνον και το πως θα ξεμαρκάρεται μέσα στην περιοχή.
Μια τέτοια κίνηση, που ίσως είναι η πιο σημαντική του αγώνα με τη Λαμία, γίνεται στο πρώτο-κρίσιμο γκολ, όπου ο Ολλανδός έχοντας μυριστεί την καταπληκτική σέντρα του Μάνταλου ξεφεύγει στην πλάτη του Αντέτζο, ενώ ακόμα πιο χαρακτηριστική είναι η κίνηση που κάνει στο τρίτο τέρμα, όπου με δύο βήματα μπροστά ξεγελά τον αντίπαλο του αφού μένει πιο πίσω ξαφνικά στο δεύτερο δοκάρι, αξιοποιώντας την ξυραφιά του Ροτα.
Όλα τα παραπάνω, ακόμα και ο παρόμοιος τρόπος που μπαίνουν και τα δύο γκολ, με τους Μάνταλο – Ρότα να ψάχνουν το κεφάλι του Ολλανδού, «δείχνουν» πολλά. Και προδίδουν κατά κάποιον τρόπο το πως ο προπονητής μπορεί να εναλλάσσει, ακόμα και κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού, τους μηχανισμούς του μέχρι να βρει τη λύση που ψάχνει. Όλα βέβαια, είναι θέμα συνόλου για να λειτουργήσει σωστά όλο αυτό και να φτάσει η ομάδα στο σημείο με πολύ μικρές αλλαγές και παρεμβάσεις, μέσα από την ίδια ιδέα πάντα, αυτή της έντασης, της πίεσης ψηλά και της γρήγορης κυκλοφορίας να φτάσει εκεί που θέλει.
Όπως θέμα συνόλου είναι ξεκάθαρα και η ενσωμάτωση, όχι μόνο του Φαν Βέερτ, αλλά και του Πάολο Φερνάντες που τον είδαμε το πόσο γρήγορα μπήκε στο… καλούπι του προπονητή, ακόμα-ακόμα και η χρησιμοποίηση του Μάνταλου ως δεξιού χαφ, που φυσικά έγινε λόγω ειδικών συνθηκών και θα ξαναγίνει μόνο σε παρόμοια κατάσταση, με τον Πέτρο να λειτουργεί κατά τ’ άλλα εξαιρετικά και να είναι και κομβικός, είναι κάτι που μαρτυρά πως οι αρχές του γκρουπ είναι πολύ ισχυρές και ενσωματώνουν εύκολα κάθε μονάδα.
Επίσης αυτό που μαρτυρά η εικόνα του Τομ Φαν Βέερτ με τη Λαμία, είναι το πως θα αξιοποιηθεί ο Ολλανδός σε συγκεκριμένες καταστάσεις μέσα στο κουτί. Και το πόσο βέβαια έχει μέσα του το γκολ ο αυτός ποδοσφαιριστής, μοιάζοντας πλέον έτοιμος να υπηρετήσει το πλάνο του προπονητή όταν του ζητηθεί…
